ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ!!!

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟ BLOG ΜΟΥ!!!ΕΔΩ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΑΡΘΡΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ...ΒΑΣΙΣΜΕΝΑ ΣΕ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ...ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ....Κ ΘΑ ΧΑΛΑΡΩΣΕΤΕ...ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ...Κ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ....ΟΛΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ!!!

Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Να τα πω με τον εαυτό μου;;;

Να τα πω με τον εαυτό μου;;;
 
Καμιά φορά σκέφτομαι να καθήσω να μιλήσω με τον εαυτό μου...να τα πούμε έτσι λίγο οι δυό μας....να ακούσω τις σκέψεις μου...να χαλαρώσω κ να νιώσω.....όχι να μην πάρω αποφάσεις...να μην απαιτήσω....να μην περιμένω....απλά να ακούσω....να επιτρέψω στις αισθήσεις μου να αιστανθούν να με αγκαλιάσω...να μου δώσω όσα χρειάζομαι...να κοιτάξω στα μάτια μου να δω χαμογελούν...λυπούνται...πονούν;;Να μιλήσω κ να πω δυνατά όσα κρύβω κ δεν τολμώ να μοιραστώ με τους άλλους...να τολμήσω να τα πω με τον εαυτο μου...χωρίς άμυνες κ φόβους...χωρίς όχι, μη κ δε μπορώ...χωρίς δεν κ αν..

Ισως αν το κάνω να βρω μια αλήθεια..εκείνη την δική μου αλήθεια που ούτε κ εγώ δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω...γιατί δεν ακούω ποτέ τι θέλω..που να μείνει χώρος στην σκέψη μου...αφού είναι γεμάτη από τα θέλω των άλλων...αφού βλέπω τα δικά τους μάτια...αγκαλιάζω τα δικά τους κορμιά...κρατάω το δικό τους χέρι....Κάνω όσα μου ζητούν..όσα περιμένουν... κ όσα θα τους κάνουν ευτυχισμένους...

Οχι δεν είμαι τόσο καλή...απλά δεν αντέχω την γκρίνια κ την απογοήτευση στο βλέμα τους...δεν αντέχω τις λέξεις κ την ειρωνεία τους...αντέχω να χάσω όσα θέλω...αυτό πιο εύκολο μου φαίνεται...γιατί τον εαυτό μου δε συνηθίζω να τον ακούω...κ νομίζω πως δεν μου παραπονιέται κ ποτέ...η μήπως όχι;;

Μήπως είναι τα σημάδια στο σώμα μου...τα συμπτώματα που με ενοχλούν...το άγχος...η θλίψη....μήπως είναι εκείνα που προσπαθούν κάτι να μου πούνε μα εγώ δεν έχω χρόνο να δω ούτε κ να ακούσω...εγώ είμαι εκεί που μου δείχνουν οι άλλοι....κ νιώθω ήσυχη...Δε μαλώνω...δεν απολογούμε...δεν είμαι μόνη....

Η μήπως είμαι;;;Μήπως να καθήσω απόψε να τα πω μαζί του;;;Με τον εαυτό μου;;;Σσσσσσσ σαν κάτι να ακούω....εσείς;;;

Θέλω τον έλεγχο...

Θέλω τον έλεγχο...
 

Σκέφτομαι συνέχεια...φτιάχνω όνειρα κ σχέδια...βάζω στόχους...κ απαιτώ από τον εαυτό μου κ όσους βρεθούν στο δρόμο μου να τα πραγματοποιούν για μένα ή με εμένα..με τον τρόπο τον δικό μου..αυτόν που ΕΓΩ θεωρώ ότι είναι δικός μου κ ο μόνος που θα με φέρει κοντά στα θέλω μου....Τα θέλω;;;

Μα για ποια θέλω μιλάμε όταν απαιτούμε να πραγματοποιηθούν...όταν καταπιέζουμε τον εαυτό μας κ τους άλλους να κάνουν όσα σχεδιάσαμε στην σκέψη μας...πως να θέλουμε...όταν πρέπει να γίνουν;;;;Πως να είμαστε ευτυχισμένοι όταν υποφέρουμε σε όλο το ταξίδι...χωρίς να βλέπουμε τις στιγμές που περνούν από δίπλα μας κ χάνονται...κ εμείς κοιτάζουμε εκεί στο τέλος...εκέι που έχουμε τοποθετήσει την ευτυχία μας...στο τέρμα...στο πρέπει...στο απαιτώ...στο επιβάλω...να γίνει η σκέψη πράξη...για να μπορώ να νιώθω ικανοποίηση με όποιες απώλειες...με όποια εξάντληση του εαυτού μου..με όποιο κόστος...

Γιατί έτσι έμαθα να ζω με στόχους μιας καθημερινής ρουτίνας....μέσα στον χώρο που νιώθω ασφαλής...μέσα στις σκέψεις μου...τις δικές μου σκέψεις...εκείνες τις σκέψεις που δεν έχουν συναίσθημα...απλά απασχολούν το μυαλό μου...για να κάνω ανούσιες καθημερινές πράξεις...για να κάνω πράξεις που στο τέλος θα με κάνουν να νιώθω την ικανοποίηση πως δεν πληγώθηκα...πως δεν πόνεσα...πως δε ρίσκαρα...πως είμαι ασφαλής....

Ασφαλής σε ένα γυάλινο κουτί...καθαρό..τακτοποιημένο...όμορφο...δικό μου...δε βγαίνω εγώ από εκεί...μπορώ όμως να κλείσω κ άλλους εκεί μέσα...να μου κάνουν παρέα...με τους δικούς μου κανόνες...με τα δικά μου πρέπει...κ σίγουρα θα κερδίσω κ πάλι...γιατί έχω δώσει τόση δύναμη στις άμυνές μου....κ τόση αδυναμία στα συναισθήματά μου....τα φοβάμαι τα συναισθήματα...ναι τα φοβάμαι...γιατί με κάνουν να χάνω τον έλεγχο...γιατί δεν έχω μάθει να ζω....ελεύθερος....

Τώρα όμως αποφάσισα να κάνω ελεύθερα αυτά που θέλω...να τολμήσω να θέλω..να νιώσω...να κοιτάξω γύρω μου...κ ακόμη κ μέσα μου κ να βρω την διαδρομή που θα μου φέρει την ευτυχία....αύριο θα αλλάξω διαδρομή...κ μεθαύριο το ίδιο...κ το γυάλινο κουτί μου θα έχει ανοιχτά τα παράθυρα να υποδεχτεί την δική μας άνοιξη...το φως...τα αστέρια...το φεγγάρι...τη ζωή...Καλό βράδυ!!!!