ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ!!!

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟ BLOG ΜΟΥ!!!ΕΔΩ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΑΡΘΡΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ...ΒΑΣΙΣΜΕΝΑ ΣΕ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ...ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ....Κ ΘΑ ΧΑΛΑΡΩΣΕΤΕ...ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ...Κ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ....ΟΛΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ!!!

Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014

Ενοχές........ένα δυνατό αγκάθι στην σχέση μας με τον εαυτό μας.....

Ενοχές........ένα δυνατό αγκάθι στην σχέση μας με τον εαυτό μας.....


Τι είναι η ενοχή;;Χωράει σε λέξεις να την εξηγήσεις;;Χωράει σε πράξεις να την δεις;;;Χωράει σε μέτρα να την μετρήσεις;;Κ αν δε χωράει στη λογική πάντα, γιατί γεμίζει τις σκέψεις κ καθοδηγεί τις πράξεις μας;;;Γιατί μας συντροφεύει από τα παιδικά μας χρόνια;;Γιατί πάντα μπερδεύεται στα λάθη μας, στις επιλογές μας, στους φόβους μας;;Γιατί το μυαλό να παλεύει ανάμμεσα στο δίκαιο κ το άδικο, στο σωστό κ το λάθος, στο ανήθικο κ το ηθικό;;;Γιατί ενώ είμαστε ικανοί σαν άνθρωποι να κατακτήσουμε τον κόσμο, να δημιουργήσουμε, να εξελιχθούμε, γιατί δε μπορούμε να καταλάβουμε τι γίνεται μέσα στο μυαλό μας...

Τόσο δυνατοί κ όμως τόσο αδύναμοι μπροστά στις σκέψεις κ τα συναισθήματά μας....Μπορούμε να σκαρφαλώσουμε βουνά, να μετακινήσουμε βράχους, να πετάξουμε, ναι ακόμη κ να πετάξουμε...κ δε μπορούμε να αντέξουμε ένα δάκρυ...απογοητευόμαστε με τον εαυτό μας, θυμώνουμε, θέλουμε να τρέξουμε μακρύά, να μηδενίσουμε κ να αρχίσουμε από την αρχή........Αλλα δε γίνεται....Οχι δε γίνεται να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω...ούτε να τον τρέξουμε μπροστά...Δε γίνεται να έχουμε πάντα αυτά που θέλουμε....κ νιώθουμε λίγοι...που δε μπορούμε να τα κάνουμε όλα....νιώθουμε λίγοι να ζούμε με την λύπη, να πονάμε, να χάνουμε, να κάνουμε λάθη...

Οταν είμαστε μικροί μας λένε οι άλλοι για το σωστό κ το λάθος, καποιες φορές μας τιμωρούν κιόλας....μεγαλώνοντας έχουμε μάθει για το λάθος κ το επιλέγουμε ή το αποφεύγουμε συνειδητά....μόνο που τότε μας τιμωρεί η ίδια η πράξη....κ αν όχι το κάνουμε μόνοι μας....απαιτώντας από τον εαυτό μας να υποφέρει φεύγοντας ή μένοντας σε κάτι που δεν αντέχουμε...κρατώντας την σκέψη του λάθους να μένει εκέι σε κάθε στιγμή να μας θυμίζει την πράξη μας..να μας θυμίζει ότι υπήρξαμε λίγοι ή αδύναμοι....Κ τότε είναι που φαίνεται η πραγματική δύναμη όχι στο να πετάξεις, στο να μπορέσεις να δεχτείς το λάθος, την αποτυχία, τον πόνο.....να μπορέσεις να σηκωθείς...να είναι λίγη η πράξη κ όχι εσύ.....

Ενοχή νομίζω πως είναι....να ζεις τις ζωές των άλλων....να τους επιτρέπεις να επιλέγουν για εσένα κ να μην τολμάς να σκεφτείς καν τι θέλεις....ενοχή είναι να κάνεις κακό σε κάποιον συνειδητά ξανά κ ξανά, να βλέπεις όσα δεν θέλεις κ να μην κάνεις τίποτα για να αλλάξεις , να τα διαχειριστείς, ενοχή είναι να είσαι άπιστος, να είσαι λίγος, να φοβάσαι...Ενοχή για τον καθένα είναι οτιδήποτε μπορεί να μας απογοητεύσει, κατι για το οποίο φταίμε ή νιώθουμε πως φταίμε.....Μα για εμένα η μεγαλύτερη ενοχή για όλους είναι να αφήνουμε κ άλλο το χρόνο να φεύγει ζώντας με την ενοχή....Θέλω λοιπόν να ζητήσω ένα μεγάλο συγνώμη από τον εαυτό μου για όσα του στέρησα, ζώντας με τις αδυναμίες μου κ που δεν κατάλαβα πόσα αξίζω περιμένοντας από τους άλλους να το κάνουν.....Να σας πω κάτι αξίζω πολλά, όχι για να το δείτε εσείς....αλλά για όσα με αγώνα κατάφερα να κάνω ως σήμερα....... για να θέλω να ζήσω το τώρα....ούτε το χτες...ούτε το αύριο....... ΤΟ ΤΩΡΑ.......Κάντε κ εσέις το ίδιο....Τ Ω Ρ Α

Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2014

Να αγαπάς......

Να αγαπάς......


 

Να αγαπάς....να μπορείς, να θέλεις...να νιώθεις, να δίνεις, να δέχεσαι...ααχ η αγάπη είναι τόσα πολλά...που όποιος τολμήσει να εξηγήσει με λόγια θα αποτύχει...Υπάρχει μέτρο στην αγάπη;;Πόσες φορές είπαμε σ αγαπώ;;κ πόσες φορές δεν είχαμε αγαπήσει;;Πόσες φορές αδικηθήκαμε, πληγώσαμε, θυμώσαμε, χαμογελάσαμε στο όνομα της αγάπης;;Πως έχουμε συνδέσει το χαμόγελο, το χτυποκάρδι, τη δύναμη, την ελπίδα, με την αγάπη....Πόσο σπουδαίοι νιώθουμε όταν μας αγαπούν κ πόσο πλούσιοι όταν αγαπάμε;;

Η αγάπη...είναι ο στόχος, ο σκοπός κ το κίνητρο για να απολαύσουμε την ζωή...παρέα με ανθρώπους που θα μοιραστούμε τα πάντα μαζί τους, που θα εμπιστευθούμε, που θα τολμήσουμε...Η αγάπη είναι η θεραπεία των φόβων...το μόνο σκοτάδι που δε φοβόμαστε να μείνουμε μέσα σε αυτό κ να αναζητήσουμε το φως...όσο καιρό κ αν μας πάρει....Η αγάπη είναι το μόνο παραμύθι που ο καθένας το φτιάχνει όπως θέλει κ που κρατάει μια αιωνιότητα...Η αγάπη είναι η μόνη εμμονή της σκέψης που δεν αναρωτιόμαστε αν είναι τρέλα ή ενόχληση, το μόνο πάθος που δεν ελέγχουμε, η πιο γλυκειά ενοχή να τη ζήσουμε χωρίς να χάσουμε στιγμή...η πιο ασφαλής ανασφάλεια....να μην ξέρουμε που θα οδηγηθούμε κ παρόλα αυτά...όσο χαμηλά κ αν βρεθούμε...να νιώθουμε ότι πετάμε...Η αγάπη είναι ροζ, κόκκινη, μαύρη, μπλε, είναι θάλασσα φουρτουνιασμένη κ ουρανός ατελείωτος, είναι λουλούδι που ανθίζει κ αέρας που μας παρασύρει...είναι γέννηση κ θάνατος μαζί...

Σπουδαία μου φαίνεται πως είναι αυτή η αγάπη...πιο σπουδαία από κάθε άνθρωπο που γνώρισα....την θαυμάζω κ την ποθώ...την θέλω για συντροφιά...γιατί ποτέ δεν θα με κάνει να βαρεθώ...απρόβλεπτη, διαφορετική...μα πάντα αγάπη την λένε...είτε πονάει, είτε γελάει, είτε κλαίει, είτε δίνει, είτε παίρνει...κ εγώ δεν ξέρω γιατί...όσα μου παίρνει...τόσα της ζητάω κ άλλα τόσα...κ την θέλω να μπερδεύει το μυαλό μου...τις σκέψεις μου...να με αναστατώνει..να με ταλαιπωρεί...να την φοβάμαι κ να την νιώθω, να την κλέβω, να την διεκδικώ, γιατί κάτι βαθειά μέσα μου λέει πως κρύβει κάτι...κ σα να το βρήκα...είναι αυτό που λέμε...το νόημα της ζωής....

κ ας είμαι τόσο λίγη...κ ας μη μπορώ να αγαπώ για πάντα κ να συγχωρώ....κάποτε θέλω να της μοιάσω κ να καταφέρω να με δέχονται όλοι για τα γέλια κ τα κλάματά μου, για την δοτικότητα κ την ψυχή μου, για τα χάδια κ τις σκέψεις μου, για τα λάθη, τις ανσφάλειες, για τον θυμό μου...για όλα...γιατί κανείς δεν είναι τέλειος...ούτε καν η ΑΓΑΠΗ.....Καλό σας βράδυ!!!