ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΜΑΣ!!!

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΟ BLOG ΜΟΥ!!!ΕΔΩ ΘΑ ΒΡΕΙΤΕ ΑΡΘΡΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ...ΒΑΣΙΣΜΕΝΑ ΣΕ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ...ΘΑ ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ....Κ ΘΑ ΧΑΛΑΡΩΣΕΤΕ...ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ...Κ ΝΑ ΘΥΜΑΣΤΕ....ΟΛΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ!!!

Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ....ΝΕΥΡΩΣΕΙΣ...

ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ....ΝΕΥΡΩΣΕΙΣ...


 
Πολύ συχνά υποφέρουμε από άγχος...Οι περισσότεροι από εμάς αναρωτιόμαστε τι μας συμβαίνει...Εχουμε δύσπνοια, ζαλιζόμαστε, τρέμουμε...κ προσπαθούμε να πεισθούμε ότι μας πείραξε κάτι που φάγαμε, ότι μας έπεσε η πίεση, ότι χρειαζόμαστε βιταμίνες.Κ ναι πολλές φορές, μπορεί να φταίει κ αυτό...Αλλες πάλι φταίει το άγχος...ένας φόβος, χωρίς νόημα η κ με νόημα, για κάτι αόριστο κ ασαφές...για κάτι που θα μας συμβεί, για ένα κακό προαίσθημα,για κάτι που υποθέτουμε οτι θα γίνει, αν δεν κάνουμε κάτι άλλο...Οι κρυφές μας επιθυμίες, οι σκέψεις, οι ανάγκες, τα απραγματοποίητα όνειρα, συνήθως εμφανίζονται στο σώμα η στην ζωή μας...με τη μορφή άγχους...κ τότε το σώμα μας αντιλαμβάνεται την απειλή...κ κάπως έτσι...αντιδρά...με σωματικά συμπτωματα....





Τι θα μπορούσαμε όμως να κάνουμε για να απαλλαγούμε από αυτή τη νευρωτική κατάσταση που φτάνει μέχρι στο σημείο να μας απομονώνει κ να μας θλίβει;;;




Ενας ωραίος τρόπος είναι να ικανοποιούμε τις σκέψεις κ τα απωθημένα μας...Δύσκολο;;;Η να τα εξωτερικευουμε....δεν χρειάζεται να κρύβουμε τα συναισθήματα μας...γιατί φοβόμαστε το τι θα σκεφθούν η το πως θα αντιδράσουν οι άλλοι σε αυτά...Καλύτερα να πονέσεις για μία απόρριψη...παρά...να πονέσεις γιατί σου επιτίθεται η σκέψη σου...Μπορούμε επίσης να αποβάλλουμε από την καθημερινότητά μας τα "Πρέπει"....κ το "Τέλεια"....Ούτε καν στα παραμύθια δεν υπήρχε ποτέ τελειότητα..Εμείς...πως μάθαμε να την αναζητούμε;;;Μπορούμε να πετάξουμε το κινητό μας....να κάνουμε παρέα με θετικούς ανθρώπους....να χορεύουμε.....να γυμναζόμαστε....να έχουμε ανθρώπους δίπλα μας γιατί το αξίζουν κ όχι γιατί έτυχε...γιατί πρέπει...γιατί φοβόμαστε...Να θέτουμε μόνοι μας τα όρια μας...να είμαστε αληθινοί...να αγαπάμε τα λάθη μας...όχι να τα επαναλαμβάνουμε...κ κυρίως να συγχωρούμε....

Οσον αφορά τις σχέσεις...άλλες λειτουργούν ως αγχολυτικό...κ άλλες ως αγχωτικό....Η επιλογή είναι δική σας....

Ας βάλουμε τα συναισθήματα σε τάξη...

Ας βάλουμε τα συναισθήματα σε τάξη...



 

Πολλές φορές αναρωτήθηκα, μα σχεδόν ποτέ μου δεν κατάλαβα...γιατί τόση δυσκολία στο να χαιρόμαστε με την χαρά των άλλων;;Ειδικά κ εφόσον δεν μας δίνεται συνέχεια η δυνατότητα να χαμογελάμε κ να γευόμαστε την ευτυχία μέσα από την δική μας ζωή...Είναι ευκολότερο να ανοίγουμε την πόρτα στην ζήλεια, το φθόνο, τον θυμό, την εκδίκηση;;;Πως είναι δυνατόν να χαιρόμαστε με τα αρνητικά συναισθήματα κ να μην επιτρέπουμε στον εαυτό μας να χαρεί με την χαρά...την δική μας η των άλλων;;




Μας μειώνει;;Μας κάνει κατώτερους;;Μας απορρίπτει;;;Μας πληγώνει;;Μας αδικεί;;;Τίποτα από όλα αυτά δε μπορεί να προκληθεί από την επιτυχία η την χαρά των άλλων....Αυτό που μπορεί να συμβεί είναι να νιώσουμε αδύναμοι που εμείς δεν προσπαθήσαμε αρκετά, δεν αγαπήσαμε αρκετά η δεν πιστέψαμε αρκετά τα θέλω κ τα όνειρά μας....Κ γι αυτό θα ήταν καλό πριν κρίνουμε κ πριν επιτεθούμε να κοιτάξουμε λίγο μέσα κ πίσω από τον καθρέφτη...




Θα σας δώσω απόψε την πιο σημαντική συμβουλή..."μη φοβάστε την ευτυχία κ μη διστάζεται ακόμη κ να την δανειστείτε...γιατί τότε θα νιώσετε πραγματικά ευτυχισμένοι"...Η ζωή χωρίς χαμόγελο...είναι αδιάβατη...ποτέ δεν είναι αργά....ξεκινέιστε άμεσα...το πολύ πολύ να βγάλετε ρυττίδες....Εγώ νομίζω οτί έχω κ πολύ μου αρέσουν...

ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑΖΟΥΝ ΟΙ ΦΟΒΙΕΣ;;

ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑΖΟΥΝ ΟΙ ΦΟΒΙΕΣ;;





Πολλοί είναι οι λόγοι που προκαλούν φόβο στην ζωή μας...Αλλες φορές φοβόμαστε κάτι πραγματικό,πχ...την ώρα ενός σεισμού, κ άλλες πάλι φορές κάτι μη πραγματικό, πχ...να μπούμε στο ασανσέρ....μήπως κ κλειστούμε μέσα...Ποιοι όμως μπορεί να είναι οι λόγοι που μας προκαλούν αυτούς τους μη πραγματικούς φόβους;;;





Μία ερωτική απογοήτευση, η απουσία κάποιου ανθρώπου από την ζωή μας, η απώλεια, μία άσχημη εμπειρία, η πίεση στην δουλειά, η ανάγκη μας να μας προσέξουν, ο φόβος για το άγνωστο ή τον θάνατο...




Πολλές φορές η αιτία είναι μπροστά στα μάτια μας κ δεν την βλέπουμε...Μπορει να είναι κάτι αληθινό, όπως μία μετατραυματική εμπειρία....η κάτι φανταστικό...όπως να μην κάνουμε οικογένεια, γιατί είμαστε κατά του γάμου...ενώ στην πραγματικότητα φοβόμαστε τις ευθυνες....




Η συμβουλή λοιπόν είναι μία...κάντε ότι φοβάστε...πολλές φορές....κ αντιμετωπίστε το πραγματικό πρόβλημα...Είναι πολύ εύκολο να προτιμούμε μία κρίση...από το να λύσουμε το πρόβλημα....γιατί αυτό που πραγματικά φοβόμαστε δεν είναι αυτό που πιστέυουμε....αλλά αυτο που δεν αντέχουμε να δούμε!!

ΚΡΙΣΗ ΗΛΙΚΙΑΣ.....

ΚΡΙΣΗ ΗΛΙΚΙΑΣ.....


Κι όμως κρίση ηλικίας μπορούμε να πάθουμε όλοι...ανά πάσα ώρα κ στιγμή...Δεν είναι σίγουρα προνόμιο των άνθρωπων μετά τα 50...αλλά ένας φόβος για το να μη μεγαλώσουμε...μία ανυπομονησία για να ζήσουμε, να προλάβουμε, να γευτούμε όσο το δυνατόν περισσότερα, να πετύχουμε....μα είμαστε ποτέ πραγματικά ευτυχισμένοι...όταν πάντα ψάχνουμε για κάτι καλύτερο ή περισσότερο από αυτό που έχουμε;;Φοβόμαστε να φάμε μη τυχόν κ παχύνουμε, να ντυθούμε μη τυχόν κ δεν αρέσουμε,να παντρευτούμε μήπως μας αξίζει κάτι καλύτερο, να μείνουμε ελέυθεροι μη τυχόν κ ζήσουμε μόνοι, τις ριττίδες, τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια, τις άσπρες τρίχες...κ για κάθετι που επιλέγουμε σκεφτόμαστε τί χάσαμε κ όχι τι κερδίσαμε...¨ενας αγώνας για μία αρρώστημένη τέλεια ζωή που μας πλάσαραν σε μία διαφήμιση...μας έπεισαν για κάτι που νομίζουμε πως θέλουμε κ δεν θα μάθουμε ποτέ τι θα θέλαμε πραγματικά...κ πώς να μη βγάλεις άσπρες τρίχες με τόσο άγχος...κ πως να μην παχύνεις με τόσες λιχουδιές κ πως να μη αρρωστήσεις με τόσα φάρμακα κ θεραπείες....κ τελικά για κάθε κρίση στα 20, στα 30, στα 40, στα 50, στα 60, φταίει το ότι κάποιοι με σκοπό πάντα το κέρδος κ την επιτυχία κατάφεραν να παίξουν με το μυαλό κ τους τις σκέψεις μας...πόσα λιγότερα θα φοβόμασταν αν δεν τους το επιτρέπαμε κ πόσο πραγματικά ευτυχισμένοι θα είμασταν αν δεν τους το επιτρέπαμε, είναι κάτι που θα αφήσω εσάς να μου απαντήσετε...

ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ....ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ...!!

ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ....ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ...!!





Πολλές φορές γκρινιάζουμε για τα πάντα κ χωρίς λόγο...Καθόμαστε στα σπίτια μας, τρώμε τα παγωτάκια μας, ανάβουμε τα κλιμιταστικά μας, πηγαίνουμε για μπάνια, καφέδες, έχουμε ίντερνετ....φίλους, μία σχέση, παιδιά....κ αναρωτιέμαι...μα τί στο καλό θέλουμε;;;Γκρινιάζουμε γιατί έχουμε πρόβλημα ή απλά για να γκρινιάζουμε;;;Σήμερα καθώς πήγαινα για ψώνια είδα ανθρώπους να κοιμούνται στα πεζοδρόμια κάτω από τον καυτό ήλιο....κ σοκαρίστηκα...Ποια είμαι εγώ που διαμαρτύρομαι ότι ζεσταίνομαι, ότι πεινάω....όταν γύρω οι άνθρωποι δεν έχουνε ούτε να φάνε...ούτε να δροσιστούνε....








Είμαστε αχάριστοι....κρίνουμε τα πάντα κ τους πάντες....δεν κοιτάζουμε γύρω μας....δεν μας νοιάζει συνήθως...για τίποτα παρά μόνο ότι μειώθηκαν οι μισθοί μας....ή πείνουμε λιγότερους καφέδες...Κ ναι σίγουρα δε φταίμε για όλα αυτά...κ δεν μας αξίζουν...αλλά προς το παρόν έχουμε μία καλή ζωή...κ πάλι θυμώνουμε κ γκρινιάζουμε....Σήμερα δε μπορώ να φάω, ξέροντας οτι οι γύρω μου διψάνε...κ δεν το λέω για να παινευτώ...αλλά οι λιχουδιές μου βρίσκονται στους άστεγους στο δρόμο...κ νιώθω σα να έφαγα όλα τα καλά του κόσμου...βλέποντας το χαμόγελό τους για ένα πιάτο νερό κ λίγο φαγητό...Σίγουρα δεν έγινα πιο φτωχή κ σίγουρα θα κοιμηθώ πιο ευτυχισμένη ξέροντας ότι έχω πολλά για να μη γκρινιάζω....Σας το είπα γιατί η ψυχολογία δεν είναι λόγια άλλά πράξεις...κ όσο πιο πολλά κάνουμε τόσο καλύτερα ζούμε....δεν χρειάζεται να τα περιμένουμε όλα από τους άλλους απλά κ μόνο επειδή έτσι έχουμε μάθει...Ελπίζω να μη με κρίνεται πως δεν σκέφτομαι τους άνεργους, όσους χρωστάνε....έίμαι κ εγώ μία από αυτούς....απλά υπάρχουν κ χειρότερα κ μπορούμε να τα κάνουμε καλύτερα για όλους μας....!!!

ΝΕΥΡΩΣΕΙΣ...ΑΣΘΕΝΕΙΑ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ;;

ΝΕΥΡΩΣΕΙΣ...ΑΣΘΕΝΕΙΑ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ;;

Πολλοί είναι οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν καθημερινά προβλήματα άγχους...τα οποία κάποιες φορές τους εμποδίζουν να ζήσουν την καθημερινότητα...όπως οι περισσότεροι άνθρωποι...Κ τότε έρχεται η σύγχηση...

Είμαι άρρωστος;;Άρρωστη;;Μπα...έχω λίγα νεύρα, φοβάμαι κάποια πράγματα, δεν έχω διάθεση για βόλτες, κάνω κάθε μέρα τα ίδια κ τα ίδια...κ απλά έτσι είμαι εγώ κ δεν πειράζω κανέναν...Να μια ωραία άμυνα....

Ψυχίατρος...νευρολόγος...ψυχολόγος....Να πάω να κάνω τί;;Δεν είμαι ούτε άρρωστος...ούτε τρελός...Να μια άλλη ωραία άμυνα....

Χάπια....Εγώ να πάρω χάπια;;γιατί;;άρρωστος είμαι;;η τρελλός;;Ασε που όταν το παθαίνω το ξεπερνάω μόνος μου....Να άλλη μία ωραία άμυνα.....

Είναι όμως λύση να αρνούμαστε την πραγματικότητα κ να πανικοβαλόμαστε στην ιδέα ότι κ η ψυχή μας μπορεί να ναοσήσει;;Έχουμε φτάσει στο 2012 κ ζούμε με τεράστια ταμπού που εμποδίζουν την καλυτέρευση της ζωής μας...,Φοβόμαστε τί θα πουνε οι άλλοι....κ γιατί αλήθεια να πούνε κάτι;;που ζούμε;;Καταστρέφουμε την ποιότητα της ζωής μας για κάτι που ξεκινάει ήπια κ προτιμάμε να το κρύβουμε κ να υποφέρουμε...παρά να ζητήσουμε βοήθεια....

Το να νοσεί η ψύχη δεν σημαίνει ότι είμαστε τρελοί η άρρωστοι...κ Γιατί εγώ;;Απλά γιατί ο καθένας μας έχει διαφορετικές εμπειρίες η επηρεάζεται με διαφορετικό τρόπο....Γιατί χάπια;;Κάποιες φορές είναι απαραίτητο να ρυθμίσουμε κάποιες ορμόνες που έχουν παραστρατήσει...¨οπως κ στον θυροειδή αδένα...έτσι κ στην ψυχή μπορεί να χρειάζεται να μειώσουμε η να αυξήσουμε ορμόνες όπως η σεροτονίνη για να μην υποφέρουμε από άγχος...για να μάθουμε να κοντρολάρουμε τα συναισθήματα κ τους φόβους...για να μπορούμε να δουλέψουμε η να φροντίσουμε τα παιδιά μας...Δεν είναι εφικτό να τα καταφέρουμε μόνοι μας...γιατί κάτι που φεύγει σήμερα...ένας φόβος για το ασανσέρ...άυριο θα γίνει φόβος για το αεροπλάνο...κλπ...

Ολοι έχουμε δικαίωμα σε μία ποιότητα ζωής για εμάς κ τους γύρω μας...μην αρνείστε ότι σας ταλαιπωρεί..γιατί τότε μπορεί να απομακρυνθούν πολλοί από κοντά σας...ζητήστε βοήθεια από ειδικούς...να ρυθμίσουν την ζωή σας...να σας βοηθήσουν να απολαμβάνεται από τον καφέ μέχρι την εργασία σας...

Επιλογές

Επιλογές


Τι θα γινόταν άραγε αν η ζωή μας δεν εξαρτιόταν από την γνώμη κανενώς κ κάναμε αυτά που θεωρούμε σωστά από μόνοι μας;;Μήπως θα γινόμασταν πιο ευτυχισμένοι;;Μήπως θα ξέραμε καλύτερα τι θέλουμε;Μήπως δεν θα επιτρέπαμε σε κανέναν να καθορίζει τις ικανότητες κ τις επιθυμίες μας;Μήπως θα τολμούσαμε τα όνειρά μας;;Μήπως θα μέναμε μόνοι;;Κ τί είναι τελικά καλύτερο;;Να μένεις μόνος η να βρίσκεσαι με πολλούς κ να νιώθεις μόνος κ αδικημένος;;

Οι επιλογές είναι συνήθως δύο..Κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις..Κανείς δεν είναι τέλειος κ όλοι κάνουμε λάθη...Κάποιοι θεωρούμαστε ότι είμαστε αποτυχημένοι κ κάποιοι πετυχημένοι...Κάποιοι καθορίζουν το παρελθόν, το παρόν κ το μέλλον μας κ κάποιοι διαμορφώνουν αυτό που είμαστε σήμερα...Κ αυτοί οι κάποιοι συνήθως απουσιάζουν από τις χαρές μας κ χαίρονται με τις λύπες μας...κ άλλοι πάλι είναι πάντα δίπλα μας κ μας εκπλήσουν..Η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις, συναισθήματα, αποφάσεις κ μνήμες...

Οποιοι κ αν είμαστε, όποιοι κ αν έχουμε γίνει σε όλους μας αξίζει ένα κομμάτι ευτυχίας...Σε όλους μας αξίζει ένα ευχαριστώ η ένα μπράβο, μία αγκαλιά η μία παρουσία...Δεν είναι χαζός όποιος θέλει να δίνει, ούτε χρειάζεται να εκμεταλευόμαστε όποιον δε ζητάει πολλά...Ο λόγος που ο καθένας συμπεριφέρεται με κάποιον τρόπο, βρισκεται μέσα στην καρδιά του κ δεν μας αφορά...Ας μάθουμε να σεβόμαστε, να εκτιμούμε, να εμπιστευόμαστε κ να συγχωρούμε...Δεν είμαστε κριτές...αλλά άνθρωποι...κ είναι καλό να δίνουμε μία παρουσία στον σύντροφό μας, στο παιδί μας, στον φίλο μας, στον διπλανό μας...κ κάποιες ευκαιρίες...ολοι έχουμε στιγμές αδυναμίας...όλοι κάνομε λάθη, όλοι χρειάζεται να κάνουμε επιλογές κ δεν μπορούμε πάντα να είμαστε σωστοί σε όλα...

ΗΘΙΚΗ Κ ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ...



ΗΘΙΚΗ Κ ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ..






Τι είναι ηθικό κ τι ανήθικο;;Αναρωτιέμαι γιατί το να αφαιθεί κανείς στο συναίσθημα θεωρείται πολλές φορές ανήθικο..Θεωρείται ανήθικο να κάνεις κάτι που θα πληγώσει κάποιους ανθρώπους κ δεν θεωρείται ανήθικο το να πληγώνεις τον εαυτό σου..;;;Το να είσαι εσύ δυστυχισμένος..;;κ συνήθως η ζωή μας παρασύρεται από τα όνειρα των άλλων...από τα πρέπει των δικών τους επιθυμιών...από την δική τους ηθική...από το συμφέρον τους..Κάποιες φορές όμως η ζωή γίνεται απρόβλεπτη...Χάνεται ο έλεγχος..αλλά δεν χάνεται η ηθική...Γιατί η ανηθικότητα σχετίζεται με το κακό κίνητρο..κ όχι με το να θελήσεις να κάνεις ευτυχισμένο τον εαυτό σου ακόμη κ αν κάποιοι θα στεναχωρεθουν...Κρίνουμε εύκολα τους πάντες κ τα πάντα..Θέτουμε κανόνες για να νιώθουμε η εξαίρεση...μα ξεχνάμε πως δεν έχουμε δικαιώματα στην ευτυχία των άλλων η στην δυστυχία τους...Κ ίσως είναι καλύτερα να μην κρυβόμαστε πίσω από τους φόβους μας σε ζητήματα καρδιάς...Γιατί τότε θα διαπράξουμε σίγουρα ανηθικότητα απέναντι στους εαυτούς μας...

ΓΥΝΑΙΚΕΣ...ΑΛΛΑ ΛΕΜΕ..ΑΛΛΑ ΕΝΝΟΟΥΜΕ...;;;

ΓΥΝΑΙΚΕΣ...ΑΛΛΑ ΛΕΜΕ..ΑΛΛΑ ΕΝΝΟΟΥΜΕ...;;;



Πραγματικά είναι τοοοοσο περίπλοκος ο τρόπος που σκεφτόμαστε, κ ναι σκεφτόμαστε πολυ...κ με πολλους τρόπους...που πολλές φορές ούτε καν εμείς οι ίδιες δε μπορούμε να καταλάβουμε τί θέλουμε...Σκεφτόμαστε με τα μάτια, την καρδιά, τη γεύση, το μυαλό...Κ φυσικά είναι αυτή η περιπλοκότητα στην σκέψη που μπερδέυει κ τον πιο λογικό άνθρωπο κ κυρίως φυσικά τους άνδρες...

Μπερδέυουμε στο μυαλό μας τα θέλω μας κ των άλλων, την απόρριψη, το φόβο, το πάθος,την ηθική, την εμπιστοσύνη, την επιθυμία...Θέλω να με θέλεις κ να κάνεις κάτι...χωρίς να πάψεις να με σέβεσαι...Θέλω σχέση, Θέλω πάθος...Θέλω...θέλω...θέλω...αλλά κ δεν θέλω...Κ φυσικά θέλουμε να λέμε όχι κ ο άλλος να καταλαβαίνει πότε το όχι είναι όχι κ πότε το όχι είναι ναι...

Όχι δεν σε θέλω, αλλά σε θέλω....Αντρες είναι απλό...Κυνηγήστε το κ αν υπάρξει αδιαφορία είναι όχι..αν υπαρξει διστακτικό ενδιαφέρον είναι ναι...

Αλλο Οχι δεν θέλω να βγούμε...αλλά χαμογελάω κ παθαινω κ το χτυποκάρδι κ άλλο Οχι...

ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ...Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΥΤΥΧΙΑ...;;

ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ...Η ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΕΥΤΥΧΙΑ...;;

Πολλές φορές κρύβουμε τα συναισθήματα μας πίσω από την λογική, κρύβουμε τους φόβους μας πίσω από τα λάθη, κρύβουμε τον εαυτό μας πίσω από μια εικόνα που φτιάχτηκε για άλλους...Γιατί είναι τόσο σημαντικό κάθετί που κάνουμε να είναι αποδεκτό από όποιον ρίχνει πάνω μας ένα βλέμα, σημαντικό ή ασήμαντο...Γιατί να θεωρείται λάθος η επιλογή μας κ όχι επιλογή;;Γιατί να αφορά τον καθένα η δική μας απόφαση;;Γιατί να μην μάθομε ποτέ αν το λάθος κατά τους άλλους, θα ήταν η δική μας ευτυχία...Γιατί πάντα να παίζεται το παιχνίδι από τους άλλους κ εμείς να παρατηρούμε τη ζωή μας να τρέχει από δίπλα μας για να κάνει ευτυχισμένους όλους τους άλλους εκτός από εμάς...






Κ σκέφτομαι...τα επαγγελματικά, οι φιλίες, οι σχέσεις...τα όνειρα...πότε είναι δική μας επιλογή;;Γιατί ακούμε τη γνώμη των άλλων;;Μήπως θα είμαστε πιο ευτυχισμένοι αν κάνουμε μία δουλειά που δεν μας κάνει πλούσιους αλλά χαμογελαστούς;;Μήπως αν κάνουμε όνειρα κ πράξεις που βγαίνουν από μέσα μας...αν θέσουμε τα δικά μας όρια, αν κοιταχτούμε στον καθρέφτη κ ρωτήσουμε τί θα μας έκανε αυτή τη στιγμή ευτυχισμένους....ποια θα ήταν άραγε η απάντηση για τους περισσότερους από εμάς;;









Θα τολμούσε άραγε κανείς να ρωτήσει τον εαυτό του τί πραγματικά θέλει ή θα φοβόταν ότι θα απογοητευτεί;;Δεν χρειάζεται να αγχώνεστε, να πανικοβάλεστε, να θλίβεστε...Η ζωή είναι τόσο όμορφη...Μπείτε στο αεροπλάνο κ πηγαίνεται εκεί που σας προστάζει η καρδιά σας, πείτε την αλήθεια σας, χτυπήστε εκατό φορές την ίδια πόρτα μέχρι να σας ακούσουν...Τώρα...όχι αύριο...Η ζωή γίνεται πιο όμορφη....όταν τη χτίζουμε μόνοι μας...όταν κάνουμε λάθη κ ρισκάρουμε...μαθαίνουμε ποιοι είμαστε κ τι θέλουμε....Είναι καλύτερα να ζούμε στο σκοτάδι;;Δε νομίζω....τα ωραία είναι στο φως....

AΝΤΡΕΣ...Κ ΘΕΛΟΥΝ Κ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ...

AΝΤΡΕΣ...Κ ΘΕΛΟΥΝ Κ ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΝ...

Αναρωτιέμαι πολλές φορές αν θα μπορέσουμε ποτέ να καταλάβουμε τι σκέφτεστε για εμάς, τι θέλετε από εμας, γιατί κ θέλετε κ δεν θέλετε, γιατί βαριέστε κ ρουτινιάζετε, γιατί το πάθος το συνδοιάζετε με το απαγορευμένο, κ κυρίως γιατί δεν καταλαβαίνετε ποτέ πως δεν είναι τα πάντα σε αυτή τη ζωή μαθηματικά..Κ έπειτα σκέφτομαι ότι αν καταλαβαινόμασταν περισσότερο, ίσως να μην είχε νόημα να υπάρχει ο έρωτας κ το πάθος...Για μία γυναίκα δε λέω πως είναι καλύτερα τα πράγματα, μιας κ σχεδόν πάντα άλλα λέμε κ άλλα εννοούμε η νομίζουμε πως ο άλλος θα καθήσει κ θα σκέφτεται για ώρες τί είπαμε κ τι σκεφτόμασταν...Κ ναι μία γυναίκα θέλει να ρισκάρει, να ζήσει έντονα, να γίνει άντρας πολλ'ες φορές...γιατί είναι κ στιγμές που σας ζηλεύουμε γιατί έχετε δημιουργήσει επιλογές με δικούς σας κανόνες κ μας τους έχετε επιβάλλει...σύμφωνα με το συμφέρον σας, ενώ εμείς δεν καταφέραμε ποτέ να επιβάλουμε αντίστοιχες ισσοροπίες η θέλω μας σε εσάς...Τελικά βλέπω ότι....



Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις-μυστήρια...




Καταρχήν, ερωτέυεστε η ενθουσιάζεστε με κάποια...κ έπειτα δεν σας απασχολεί καθόλου η ύπαρξή της...Κ εκεί που όλα έδειχναν τον μεγάλο έρωτα που θα ρθει...ξαφνικά απορείς....αν είναι ο άλλος το ίδιο πρόσωπο...





Επειτα παντρέυεστε κ βαριέστε τη ζωή σας...λες κ σας πάντρεψαν με το ζόρι..




Μετά κάνετε εξωσυζυγική σχέση κ είναι να απορείς που κρυβόταν αυτός ο τάυρος που στο σπίτι ήτανε αρνάκι;;;

Τέλος μεγαλώνετε κ γίνεστε ή φιλόσοφοι ή έμβρυα....

Κ απορώ δεν θα ήταν καλύτερα εφόσον σας αρέσουν κ τα μαθηματικά να μας εξηγήσετε πως ένα κ ένα κάνουν δύο...παρά να σπαταλάτε τις σκέψη μας σε ανύπαρκτα θέματα κ καταστάσεις;;Καμία γυναίκα δεν θέλει να είναι η μαμά ή η ερωμένη σας...Θέλει πολλά περισσότερα...Μιλήστε κ κάντε κάτι επιτέλους να σας καταλάβουμε...δεν είναι κακό...

ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΑΙ Η ΑΠΙΣΤΙΑ;;

ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΑΙ Η ΑΠΙΣΤΙΑ;;

Η απάντηση σίγουρα δε μπορεί να είναι ναι ή όχι...Κάθε σχέση καθορίζεται από τους δύο συντρόφους κ τα όρια είναι πολύ συγκεκριμένα...Κάποιοι άνθρωποι δεν αντέχουν ούτε στη σκέψη πως θα τους απατήσουν κ οπότε είναι λίγο δύσκολο κ να μπουνε σε κάποια διαδικασία συγχώρεσης...Κάποιοι άλλοι μπορεί να φερθούν εκδικητικά...Κάποιοι άλλοι μπορεί να κλειστούν στον εαυτό τους κ να θεωρήσουν την απιστία ως τιμωρία ή ως δική τους ευθύνη...Τίποτε όμως από όλα αυτά δεν θα βοηθήσει ούτε τους ίδιους, αλλά ούτε κ την σχέση τους...Το να πεις ότι συγχωρείς είναι εύκολο, το να χωρίσεις ευκολότερο...



Η απόφαση του τί είναι καλύτερο να κάνεις, είναι καλό να καθορίζεται από ήρεμη σκέψη κ μετά από ένα διάστημα που ο καθένας έχει πάρει το χρόνο του...Υπάρχουν άνθρωποι που απλά ερωτέυθηκαν κάποιον άλλο άνθρωπο, άνθρωποι που έκαναν λάθος κ το έχουν μετανιώσει πραγματικά, άνθρωποι που απατούν κατ εξακολούθησιν..Εσείς ξέρετε σε ποια κατηγορία ανήκει ο σύντροφός σας;;




Επίσης πολλές φορές οι σχέσεις περνάνε κρίση...Δεν είναι η κάθε μέρα όμορφη...ούτε η κάθε στιγμή παθιασμένη...Είναι καλό να δημιουργούμε ωραίες στιγμές κατά διαστήματα κ να επαναφέρουμε τον έρωτα που αν τον βιώναμε ασταμάτητα...θα ειμασταν όλοι άρρωστοι...Αν εσείς καυγαδίζεται κάθε μέρα για τα πάντα...είναι πιθανόν να μην έχετε δημιουργήσει μία σχέση που να μην κινδυνέυει να σας προδώσει...




Τέλος, αν καταφέρεται να συζητήσετε κ να αφήσετε πίσω το συμβάν, είναι καλό να μην το ξανα αναφέρεται ποτέ...κ να εμπιστευθείτε όσο κ πριν τον σύντροφό σας, ο οποίος καλά θα κάνει να κερδίσει την εμπιστοσύνη σας με την αφοσίωσή του κ με την αλλαγή κ της δικής του συμπεριφοράς...



Τι φταίει για μία απιστία;;Η αδιαφορία, η έλλειψη επικοινωνίας, η έλλειψη σεξουαλικής ζωής, ένας νέος έρωτας...ακόμη κ το τίποτα...Γι αυτό μη ζείτε με τον φόβο...Αν είναι να σας συμβεί...θα σας συμβεί...¨Ετσι είναι η ζωή...Πιστέψτε στον εαυτό σας κ μη φοβάστε...¨ΟΛα για κάποιο λόγο γίνονται..Η ζωή είναι άδειο βιβλίο κ είναι καλό να έχει ενδιαφέρον η ιστορία σας...

ΔΙΩΞΤΕ ΤΟ ΑΓΧΟΣ Κ ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ, ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ...

ΔΙΩΞΤΕ ΤΟ ΑΓΧΟΣ Κ ΤΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ, ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ...

Στην Ελλάδα δυστυχώς είμαστε πολύ λίγο ενημερωμένοι για τις πολλές κ διαφορετικές δυνατότητες της επιστήμης της ψυχολογίας να θεραπέυσει καθημερινά προβλήματα..Πολλοί άνθρωποι δε νιώθουν άνετα να πάνε σε έναν ψυχολόγο κ να μιλήσουν για προσωπικά τους θέματα κ άλλοι νομίζουν ότι η επιβεβαίωση που παίρνουν από τους γύρω τους πως δεν έχουν κάτι σοβαρό κ να μην αχολούνται...είναι αρκετή για να απαλλαγούν από τη θεραπεία..Το αποτέλεσμα βέβαια είναι το πρόβλημα να παρεμένει, να μεγαλώνει. ακόμη κ να μετατοπίζεται σε άλλους τομείς της ζωής τους...
Στο τέλος το ρίχνουμε στις βαλεριάνες η σε πιο δυνατά χάπια, από τα οποία εξαρτάται η προσωπική μας ικανοποίηση κ ευτυχία....Μα Γιατι;;;

Γιατί τόση άρνηση στο να κάνουμε την ζωή μας καλύτερη, να ζούμε την κάθε στιγμή...να ονειρευόμαστε χωρίς να φοβόμαστε...να τολμούμε...να υπομένουμε...να χαμογελάμε αληθινά κ όχι για να δείχνουμε πως είμαστε καλά η όπως θέλουν οι άλλοι να μας βλέπουν;;Πραγματικά με το να πείθουμε τον εαυτό μας πως κάτι που μας απασχολεί καθημερινά θα περάσε από μόνο του...είναι μία ψευδαίσθηση απέναντι στην πραγματικότητα...

Εμείς δημιουργήσαμε για εσάς ένα πρόγραμμα...στο οποίο δεν χρειάζεται να μιλάτε, να στεναχωριέστε η να φοβάστε...Ένα πρόγραμμα χορού σαν κ τόσα που στο εξωτερικό γίνονται καθημερινά κ έχουν βοηθήσει πολλούς ανθρώπους να πιστέψουν στον εαυτό τους, να μάθουν να θέτουν όρια, να τολμούν...να ονειρέυονται κ να χαμογελούν...Δε χρειάζεται να παίρνεις χάπια για να βελτιώσεις την ποιότητα της ζωής σου, ούτε να πληρώσεις μία περιουσία...Ολοι μπορούμε να χορέψουμε κ να μιλήσουμε μέσα από την γλώσσα του σώματος...κ όσο παράξενο κ αν σας φαίνεται μπορούμε χορέυοντας να βρούμε τον εαυτό μας κ την πίστη μας σε αυτόν...Εμείς ακολουθούμε την μέθοδο Dance And Release Your Soul...K σας περιμένουμε να δοκιμάσετε τα αποτελέσματά της...Η επιλογή είναι δική σας...


https://www.facebook.com/DanceAndReleaseYourSoul?ref=hl

ΝΑ ΠΑΛΕΥΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ....

ΝΑ ΠΑΛΕΥΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ....



Υπάρχουν στιγμές που μία σκέψη κυριέυει όλο σου το είναι...Έρχεται, φεύγει, μα βρίσκεται πάντα εκεί..Να σου θυμίζει πως μπορείς να χάσεις τον έλεγχο κάθε στιγμή...Να σου θυμίζει πως έχει λόγο ύπαρξης...Να σε τρομάζει...Να σε παθιάζει..Κ να σε κάνει να πιστεύεις πως δε μπορείς πλέον να αντιστέκεσαι...Δε μπορείς ή δεν θες...να ζεις χωρίς αυτή...κ ας είναι μόνο μία σκέψη...αρκεί να σε ταξιδέυει, να σου κάνει παρέα...να γεμίζει τα κενά..Να σου θυμίζει πως στη ζωή τίποτε δεν είναι τέλειο, τίποτα δεν είναι πάντα σωστό...τίποτε δεν γίνεται μόνο με τον έλεγχο...



Είναι ικανή μία κ μόνο σκέψη να αλλάξει τον τρόπο που βλέπεις τον εαυτό σου κ τους άλλους...να γεμίσει τα κενά...να σε κάνει να αναρωτηθείς γιατί;;Κ εσύ να παλεύεις με μια δέυτερη σκέψη...να παραδωθείς στην πρώτη η να την πνίξεις στην λογική;;Να περάσουν τα χρόνια κ να αναρωτιέσαι..Γιατί εκείνη η σκέψη είναι ακόμη εκεί;;Μια σκέψη που έμεινε ανεκπλήρωτη..Ένα απωθημένο...




Πονάει πολύ να ζεις με απωθημένα...κ μπορεί να σε κάνουν να δακρύσεις πολλές φορές γιατί δεν έμαθες ποτέ τι θαγινόταν .........άν...εκείνη η σκέψη δεν είχε παραμείνει σκέψη...Πάντως σε κάθε περίπτωση...όποια επιλογή κ αν κάνεις...θα χρειαστεί να παλέψεις με εσένα ή με εκείνη...

Οταν χαθεί το πάθος....

Οταν χαθεί το πάθος....



Κ μιας κ πιάσαμε το θέμα του έρωτα...δεν είναι όλα πάντα ιδανικά....δεν θέλουμε όλοι τα ίδια πράγματα...δεν σκεφτόμαστε όλοι με το συναίσθημα...δεν....δεν...δεν...



Για μία γυναίκα...συνήθως είναι απαραίτητο να νιώθει με όλες της τις αισθήσεις...ερωτισμό...Να νιώθει ποθητή....να νιώθει πως είναι η μία κ μοναδική....στην καρδιά κ στο σώμα σας...κ ας είναι κ λίγο ψέμα....Αν νιώσει πως αδιαφορείτε η πως την βαριέστε...θα πληγωθεί...μπορεί να προσπαθήσει...μπορεί κ να φύγει...Βλέπετε ο έρωτας ως σκέψη κ ως πράξη είναι πολύ σημαντικός για μία γυναίκα...ακόμη κ όταν όλος ο κόσμος γκρεμίζεται γύρω...εκείνη θέλει να είναι πολλές στιγμές της μέρας σας...το σύμβολο του πάθους σας...



Για έναν άντρα από την άλλη...συνήθως ο έρωτας είναι μία πράξη επιβεβαίωσης...ένα πάθος για λίγο...μία συνήθεια για πάντα...Οι άντρες βαριούνται πιο εύκολα...θέλουν να έχουν ένα μεγαλύτερο πεδίο οπτικής ικανοποίησης...κ δε βλέπουν τη γυναίκα τους η την σχέση τους...πάντα σα γυναίκα...αλλά σαν μάνα, σαν φίλη, σαν σύντροφο...σαν..σαν..σαν...Ο άντρας όταν αποκτήσει απόλυτη κυριαρχία...χάνει συνήθως το ενδιαφέρον του....κ αναζητά νέες συγκινήσεις...με σταθερή πάντα βάση...




Μία γυναίκα θα αγωνίζεται αρκετά για να πάρει αυτό που θέλει...ένας άντρας θα επαναπαυθεί...Μία γυναίκα θα φύγει πιο εύκολα...ένας άντρας θα κοιτάξει απορημένος κ θα πει..."τι έγινε τώρα";;...Μία γυναίκα δεν θα αφήσει εύκολα κάποιον που αγαπάει πραγματικά...ότι κ αν της κάνει...¨Ενας άντρας θα την αφήσει...οτι κ να κάνει...μόνο με την σκέψη...Αλλά η σκέψη κάποιες φορές πονάει περισσότερο από την πράξη...Παρόλα αυτα...σαν τον έρωτα δεν έχει....αξίζει κάθε θυσία...κάθε σκέψη..κάθε δάκρυ...Η απόφαση πάντα δική σας...

Απόρριψη....

Απόρριψη....

Πολύ συχνά αισθανόμαστε πληγωμένοι εξαιτίας κάποιας απόρριψης...Η απόρριψη μας αφήνει πάντα μία πικρή γεύση...σα δηλητήριο...Κυλάει αργά κ βασανιστηκά στην ψυχή μας κ το χειρότερο απ όλα είναι ότι συνήθως δε μπορούμε να κάνουμε τίποτε για να λυτρωθούμε...παραμόνο να την αποδεχτούμε....Απόρριψη δεχόμαστε σε οποιαδήποτε μορφή σχέσης έχουμε με ανθρώπους, σε φιλικό, επαγγελματικό η ερωτικό επίπεδο...κ πάντα την συνδέουμε με κάποια αδικία...με κάτι που χάσαμε ενώ μας ανήκε ή ετσι τουλάχιστον έτσι είχαμε πιστέψει...ή μας έκαναν να το πιστέυουμε...

Υπάρχουν άνθρωποι που χρησιμοποιούν την απόρριψη ως άμυνα....η ως εργαλείο εκδίκησης...κ αν τους δωθεί η ευκαιρία θα χτυπήσουν με όλη τους τη δύναμη γιατί θεωρούν ότι έχουν τη δύναμη να κυριαρχήσουν...Κ αυτή τη δύναμη την παίρνουν από την δική μας στιγμή αδυναμίας...από την δική μας καλοσύνη, ανωριμότητα, ή ευαισθησία...Από τον θαυμασμό, το φλερτ, η την εμπιστοσύνη μας...

Απόρριψη όμως μπορούμε να βιώσουμε με δύο τρόπους...Είτε μία φορά κ οριστική...όπως σε έναν χωρισμό η μία απόλυση....είτε σε καθημερινή βάση...από τον σύντροφο, τον φίλο ή τον εργοδότη μας...Κ είναι πιο σκληρό να βιώνεις μία αργή κ βασανιστική απόρριψη από το να τερματίσει κάποιος την σχέση του μαζί σου, οριστικά...

Τα συναισθήματα που στο τέλος μας μένουν είναι η αδικία κ η ανασφάλεια...κ για τους πολυ δυνατούς παίχτες...ο εγωισμός....Θέλουμε να αντιδράσουμε αλλά είμαστε εγκλωβισμένοι σε μία κατάσταση που τις περισσότερες φορές μας έχουνε παγιδέυσει εσκεμένα....κλαίμε...πονάμε...θυμώνουμε...κ χάνουμε πολύτιμο χρόνο....από την ζωή που έχουμε αγωνιστεί να ζήσουμε...από τα όνειρα...κ τις προσδοκίες μας...

Μην αφήνετε κανέναν να παίξει με την ψυχή σας...Κάθε πόνος κ ένα μάθημα...αλλά μέχρι εκεί...Κανείς δεν έχει δικαίωμα να σας κρίνει κ να σας πληγώνει...μην το επιτρέπετε....ο πιο σπουδαίος άνθρωπος στην ζωή σας είναι ο ευατός σας....
Εγωισμός...παραμονέυει παντού....

Τι είναι άραγε ο εγωισμός;;Άμυνα, Θυμός, Ανασφάλεια, Αδυναμία;;Είναι προτέρημα ή μειονέκτημα;;Πως θα ήταν η ζωή μας χωρίς αυτόν;;

Κάποιες φορές ο εγωισμός είναι απαραίτητος για να περάσουμε στην απέναντι άκρη...για να ξεχάσουμε ή να ξεπεράσουμε...για να θυμώσουμε κ να μην πονάμε...για να αποφύγουμε την απόρριψη κ κυρίως την δυστυχία...Μα για ποια δυστυχία μιλάμε;;Ποιος είναι περισσότερο δυστυχισμένος;;Αυτός που δε βρήκε τη δύναμη να αντιμετωπίσει τον εαυτό του κ τους άλλους κ πέρασε τη ζωή με κόκκινο;;Ή ο άλλος που κοίταξε τον εαυτό του κ τον απένατί του στα μάτια, ταπεινώθηκε αλλά σηκώθηκε νικητής;;

Δεν έχω καταλάβει τί μας φοβίζει να συρθούμε στο πάτωμα...κ τι μας σπρώχνει να πετάμε πάντα στα ουράνια;;Δεν έχουμε φτερά...κ όποιος προσπαθήσει να ταξιδέψει έτσι θα χαθεί ή θα χάσει...Συνήθως δε μπορούμε να κάνουμε ούτε μικρά αλματάκια...κ δεν έχουμε καν την υπομονή να σηκωθούμε κ να σταθούμε στα πόδια μας...Μας αρέσει να τιμωρούμε....κ για συγχώρεση ή κατανόηση ούτε λόγος...

Λόγος...δεν μας νοιάζει ο λόγος της συμπεριφοράς των άλλων..αλλά το αποτέλεσμα που θέλαμε να έχουμε αν γινόταν το δικό μας....Θέλουμε να υποφέρουν οι άλλοι εξαιτίας μας κ εμείς να χαιρόμαστε που τους κάνουμε να υποφέρουν;;;Γιατί δε μπορέσαμε να αποδεχτούμε την δική τους αλήθεια...γιατί δε μπήκαμε στην διαδικασία να ψάξουμε το κίνητρο...γιατί έτσι νομίζουμε ότι θα κλείσουμε τους λογαριασμούς...

Ο εγωισμός είναι στοιχείο δύναμης, υπεροχής...κ κατ εμέ...βλακείας...Ποιος είναι πιο δυνατός αυτός που δάκρυσε για κάτι που έχασε ή αυτός που έφυγε σε δέυτερες επιλογές;;

Λάθη σε μία σχέση...

Λάθη σε μία σχέση...

Από που να ξεκινήσω να μετράω τα βήμματα που οδηγούν στο τέλος;;Δυστυχώς είμαστε η γενιά των καλομαθημένων κ ανώριμων νέων που δεν θέλουμε κ πολυ...Βλέπετε η ζωή δεν μας στέρησε κ πολλά...Είχαμε από σοκολάτες κ γλυφιτζούρια...μέχρι ποδήλατα κ play station...από δασκάλους για ιδιαίτερα μέχρι καλοπληρωμένες σπουδές στο εξωτερικό...Από καφέδες κ μπουζούκια...μέχρι απαιτήσεις για μία ζωή με περιορισμένα όρια ή κ χωρίς καθόλου όρια...Είμαστε η γενιά των πολλάπλών επιλογών στην ερωτική μας ζωή κ την ευκολία να βρίσκουμε συντρόφους για εφήμερη καλοπέραση..Είμαστε οι άνθρωποι των οποίων οι γονείς θέλησαν να περάσουμε "τέλεια"κ τελικά όχι μόνο τίποτε δεν μας ευχαριστεί...αλλά έχουμε κ ψυχολογικές επιπτώσεις που δεν εξηγούνται λογικά δεδομένου του τί έχουμε ζήσει...

Κ μέσα σε όλη αυτή την αίσθηση του ανικανοποίητου, μέσα στην αχαριστεία μας κάνουμε κ σχέσεις, δίχως ωριμότητα, δίχως να ξέρουμε από ευθύνες κ όρια..Με καταπιέζεις....χωρίζουμε.....Δεν με ικανοποιείς πια στο κρεβάτι...χωρίζουμε....Δεν πάμε εκδρομές....χωρίζουμε...Δεν έχουμε λεφτά χωρίζουμε...Πήρες κιλά...χωρίζουμε...Δεν μαγείρεψες...χωρίζουμε...Δεν έπλυνες τα δόντια σου...χωρίζουμε....ΧΩΡΙΖΟΥΜΕ...ΧΩΡΙΖΟΥΜΕ...ΧΩΡΙΖΟΥΜΕ...

K από την άλλη...αντί να καθήσουμε να συζητήσουμε τα προβλήματά μας κ να τα λύσουμε...βρίσκουμε κ ένα τρίτο πρόσωπο που τα κάνει όλα καλύτερα...βλέπετε δεν μας έπλενε τόσο καιρό τα λερωμένα τ άπλυτα η άλλη....ούτε του γυρνούσε την πλάτη έχοντας πονοκέφαλο...

Τελικά τί είναι οι σχέσεις;;Θα σας πω εγώ κ ξέρω πως κάποιους θα τους εξοργίσω...Για όλους εμάς που προανέφερα είναι ένα καλό κρεβάτι...που ικανοποιεί πέραν από την ανεξέλεγκτη λίμπιντό μας κ τις εκάστοτε ανασφάλειές μας, τους φόβους μας κ την ανώριμη συμπεριφορά μας...Κ όταν το κρεβάτι χαλάσει ή περάσει κρίση...το βάζουμε στα πόδια για ένα κρεβάτι καινούργιο...

Υπάρχουν βέβαια κ οι εξαιρέσεις...οι άνθρωποι που κάνουν μία σχέση συνηδειτοποιημένα...που θέλουν μία οικογένεια..έναν γάμο...αλλά τα δικά τους λάθη σχετίζονται με την ανωριμότητα που βρίσκεται έξω από το σπίτι τους....Με την έλλειψη ευθυνών...Ποια έλλειψη;;¨Οταν παντρέυεσαι η συζείς...πάνω από όλους κ όλα είναι ο άνθρωπος που έχεις επιλέξει συνηδειτά να κάνεις οικογένεια...Μετά είναι οι δευτεροι, οι τριτοι κ οι τέταρτοι...κ πολλές φορές θα χρειαστεί να είναι μετά κ κάποια από τα δικά σου "Θέλω"...Αν αυτό δεν το καταλαβαίνεις μην παίρνεις κ άλλους στο λαιμό σου....
Εμμονές.....





Εμμονές....κολλήματα του μυαλού...ανασφάλειες, φόβοι, πάθη.....Λέξεις που ενώνουν το παζλ...Μία εικόνα....παίζει κ ξαναπαίζει...κ ξαναπαίζει...η ίδια παράλογη σκέψη...ξανά...κ ξανά...την παλέυεις μα ξανάρχεται..γιατί;;γιατί αφού πονάει..γιατί αφού θέλουμε να φύγει;;Ώρες- ώρες νομίζεις πως θα τρελαθείς κ άλλες πάλι σε ικανοποιεί...κ είναι η σκέψη πιο δυνατή από κάθετί..Γιατί φοβόμαστε να αφήσουμε κάτι να τελειώσει...να χαθεί...να σβήσει...Δεν είναι ωραία στο σκοτάδι...Στο σκοτάδι νιώθεις μόνος, φοβάσαι, χρειάζεται υπομονή για να ξημερώσει...κ εσύ δεν έχεις υπομονή...ούτε πίστη....θέλεις ένα χέρι να σε κρατάει..να σε σώσει...μα έχεις δύο χέρια...κρατήσου από αυτά...ζήσε τη ζωή κ άσε την σκέψη να φύγει...μπορεί χωρίς αυτή τη σκέψη να γεμίσει η ζωή σου φως...






Οι εμμονές είναι απλά το αποτέλεσμα του φόβου...Του φόβου να αφήσουμε μία γνώριμη κατάσταση κ να περάσουμε σε μία άλλη...Είναι ότι πιο βασανιστηκό μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας...Είναι αυτοτιμωρία...Στοπ.......Στη ζωή αλλάζουμε σελίδα είτε το θέλουμε...είτε μας προκύπτει..........κάθε σελίδα κ μία νέα αρχή....εμείς θα γράψουμε την κάθε γραμμή.........κανείς άλλος.....είναι η ζωή μας κ θα ζήσουμε την κάθε στιγμή...χωρίς φόβο....